Hayatın kahpeliği değil, insanların sahteliği yıpratır insanı! Bu yazıma böyle bir cümleyle başlamak istedim. Biz toplum olarak zor zamanlarımızda ve dar günlerimizde kenetlenmeye başlarız. Yardıma koşmak için kapı çalarız. Akrabalıklar, komşuluklar, dostluklar, arkadaşlıklar, profesyonel iş hayatımız ve dahası hepsinde bizler aileyiz. Türkiye’de birey yok aile var diye boşuna demiyoruz. Şimdiye kadar yazdıklarım nasıl da güzel…
Her karanlıktan sonra aydınlık, her umutsuzluktan sonra yeni umutlar vardır
